- выимокъ
- выимокъ (выймокъ) 1. пэўная доля, частка ўгоддзяў маёмасці; 2. адпрацоўваемая павіннасць
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.